Kto ukradł jutro? czyli dlaczego nie jest jak z obrazka - nie zawsze łatwo jest być dzieckiem.
Nie zawsze łatwo jest być dzieckiem - projekt dla gliwickich przedszkolaków.
Opublikowane: 26.10.2021 / Sekcja: OświataW ramach projektu Kto ukradł jutro? czyli dlaczego nie jest jak z obrazka - nie zawsze łatwo jest być dzieckiem sfinansowanego ze środków Miasta Gliwice, Fundacja "Kto ukradł jutro?" przeprowadziła cykle warsztatów w 8 grupach przedszkolnych i wczesnoszkolnych.
Warsztaty obejmowały 5 zajęć, całość projektu to 40 godzinnych spotkań. Zajęcia odbyły się na terenie Gliwic ; oddziałach przedszkolnych w Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 4 im. Piastów Śląskich, ul. Orląt Śląskich 25, Zesole Szkolno-Przedszkolnym Nr 16 w Gliwicach, ul. Sikornik 1 oraz Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 2, ul. Partyzantów 25.
Cykl powstał w oparciu o książkę Olgi Ptak „Kto ukradł jutro? czyli dlaczego nie jest jak z obrazka”, opisującą świat chłopca z zaburzeniami rozwojowymi. Miał on na celu przedstawienie w prosty i przystępny sposób informacji na temat tego, jak zrozumieć i jak postępować wobec rówieśnika, który różni się od reszty grupy. Natomiast najmłodsi borykający się z problemami i dysfunkcjami rozwojowymi otrzymali ważny komunikat: Nie jesteś sam, wiemy, jak ci pomóc! Każdy cykl obejmował następujące zajęcia:
1) Mój świat tworzę sam – ja i moja wyobraźnia. (Nadwrażliwość sensoryczna – czym jest i co można zrobić, żeby sobie z nią poradzić).
2) Świat w kawałkach, czyli jak poukładać puzzle rzeczywistości. (Po co nam zasady, nakazy i zakazy i co to znaczy czuć się bezpiecznie).
3) Jaki smaczny guzik, czyli opowieść o chłopcu, który próbował zjeść świat. (Niedostymulowanie sensoryczne – czym jest i jak się objawia).
4) Coś się popsuło w mojej głowie, czyli gdzie się podziały słowa, których potrzebuję. (Zaburzenia w rozwoju mowy. Rola i znaczenie komunikacji w rozwoju dziecka).
5) Świat mnie atakuje, czyli jak uciec przed zapachami, dźwiękami, smakami i… ludźmi. (Trening umiejętności interpersonalnych, budowanie relacji społecznych).
W czasie realizacji projektu dzieci zaznajomiły się z pojęciem nadwrażliwości sensorycznej, czyli tym, dlaczego czasem czujemy, słyszymy lub widzimy coś zbyt mocno i sprawia nam to ból. Zobrazowano zależności przyczynowo-skutkowe i ich znaczenie dla poczucia bezpieczeństwa, które omówiono w kontekście posiadania w klasie kolegi lub koleżanki, którzy potrzebują szczególnego wsparcia grupy rówieśniczej w nauce i przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa. Przybliżone zostały problemy związane z nieumiejętnością planowania motorycznego i zjawiskiem zagubienia w przestrzeni tzw. dyspraksją (cierpi na nią 6% dzieci) oraz zaburzeniem poczucia własnego ciała tzw. somatognozją. Niektóre dzieci mają zaburzone poczucie własnego ciała, nie wiedzą, gdzie jest ich ręka, noga, nie potrafią określić, gdzie jest przód, gdzie tył, lewa i prawa strona, trudno im złapać piłkę czy podejść do tablicy tak, by się nie przewrócić; trudno im zaplanować czynność złożoną z kilku mniejszych etapów jak np zawiązanie sznurówki. Miały również okazję poćwiczyć budowanie relacji społecznych. Jest to szczególnie ważny aspekt w dobie pandemii, która zburzyła prawidłowy rozwój społeczny dzieci, zmuszając je do ponownego budowania relacji rówieśniczych i dbania o nie. Uczestniczące w projekcie dzieci poznawały świat emocji i uczyły się jak sobie z nimi radzić.
Zapraszamy do galerii.